Heerenveen

Hoe de overheid met haar burgers omgaat illustreert onderstaand ingezonden stuk van Tjitske Brongers uit Heerenveen in de Leeuwarder Courant van 19 juli. De conclusie vervat in de vraag aan het eind is zeer schrijnend. Als mensen zich overbodig gaan voelen dan hebben we als maatschappij gefaald en niet zo'n klein beetje ook. Het wordt hoog tijd om op te staan en te vechten voor menselijke waardigheid,gelijkwaardigheid en solidariteit!

Ik ben maar eens gaan rekenen.November 2012. Mijn netto bijstandsuitkering is €889,02. Vaste lasten, waarin verwerkt de huur- en zorgtoeslag
€518,70. Over is dus €370,32 per maand. Aangevuld met categoriale bijstand en langdurigheidstoeslag van €46,58 per maand. Dus per maand €416,90 te besteden. Voor eten, drinken,alles in en om het huis, reizen, kleding etc. Een jaar waarin ik gelukkigerwijs geen gebruik hoefde te maken van de witgoedregeling (ongeveer €307).

Ondertussen zijn de vaste lasten gestegen, toeslagen verminderd en de uitkering verlaagd.De uitkering bedraagt €879,11. Vaste lasten €598. Over is dus €281,11 per maand. De langdurigheidstoeslag werd reeds afgeschaft.De categoriale bijstand mag ik dit jaar nog ontvangen €16,66 per maand. Totaal te besteden €297,77 per maand. Dat is dus €9,60 per dag.

En dan volgt de volgende bezuinigingsronde. Per 1 januari 2014 worden de categoriale bijstand, de collectieve ziektekostenverzekering en de witgoedregeling afgeschaft. Als chronisch zieke zal ik een duurdere ziektekostenverzekering moeten nemen. Op 1 januari 2014 zal ik sowieso €44,58 per maand minder te besteden hebben. Blijft over €253,19 per maand, €8,16 per dag om van te leven.

De gemeente stelt dat er meer gewerkt zal gaan worden met maatwerk aansluitend bij mijn behoeften en mogelijkheden, maar men weet nog niet wat dit concreet zal betekenen.Ik weet het echter wel en mocht dit de laatste maand aan den lijve ondervinden. Chronischziek zijn en minima, het is een opgave om te overleven in die jungle van WMO- en Bijzondere Bijstandsregelingen.

Het kan echter nog erger. Na een zware operatie mocht ik vanaf mijn ziekbed, terwijl ik erg verzwakt was, bij de poorten van de hel een tijdelijke toekenning extra uren thuiszorg en een taxivergoeding wegslepen. Ik kom steeds meer tot de ontdekking dat zowel bij de landelijke als bij de plaatselijke overheden de zorg voor de zwakkere, kwetsbare medemens er niet meer zo toe doet.

Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik eerder door de maatschappij gezien wordt als een kostenlastpost dan als waardevol mens.Ik kwam de laatste maand tot de ontdekking dat het niet verstandig is om erg ziek te worden.Want erg ziek worden en zorg bemachtigen, het is een combinatie die vandaag de dag te schrijnend is voor woorden.Over een paar dagen weet ik meer: wel of niet aan de chemokuren.

Stel ik moet aan de chemokuren:past het de overheid dan misschien beter in het kader van het wegbezuinigen van de kwetsbare medemens dat ik
hiervan zal afzien en maar eerder dood zal gaan? Het is zo maar een vraag.

TJITSKE BONGERS. HEERENVEEN

Dit ingezonden stuk verscheen in de Leeuwarder Courant van vrijdag 19 juli in de rubriek "Te Gast"