Heerenveen

De Oudeweg in Gersloot is zo’n mooie foto uit grootmoeders tijd waar iedereen zich direct in thuis voelt. Schaduwrijk met aan weerszijden hoge bomen die altijd ruisen. Maar de foto mag niet langer zijn want de gemeente Heerenveen heeft een vergunning tot kap afgegeven voor zeventig bomen. Dat is de hele ene zijde van de weg. Nee, ze zijn niet ziek. Ze zijn ook niet dood en gaan binnenkort ook niet dood. Er is achterstallig onderhoud en er zit een waterleiding in het wortelstelsel verwurgd. En daar gaat het om: de waterleiding lekt geregeld en dat komt omdat de bomen te veel bewegen in de wind. Dat klinkt allemaal goed, maar er zijn kanttekeningen te plaatsen. We laten de positie van Plaatselijk Belang in deze kwestie even bewust buiten beschouwing omdat we de juridische normen wilden toetsen van de gronden tot besluitvorming.

Gaat de leiding die van steen is en er al meer dan een halve eeuw ligt niet ook zonder wortels lekken? Kortom: ligt het wel aan de bomen? Gaat de weg niet hobbelen als de wortels straks geen overtollig water meer wegzuigen? Is daar onderzoek naar gedaan? Nee. De gemeente heeft er van aanvraag tot vergunning vijf dagen over gedaan om te beslissen. In die tijd kun je niks onderzoeken.

Maar eigenlijk ligt het probleem ergens anders. Je kunt het gerust verstrengeling van belangen noemen. In het algemeen kun je een wenkbrauw fronsen als iemand zichzelf een vergunning afgeeft. En dat is wat de gemeente Heerenveen hier heeft gedaan. De gemeente heeft zichzelf een kapvergunning gegeven omdat de eigenaar van de waterleiding flauw wordt van de vele reparaties en wellicht de schade wil verhalen.

De SP afdeling Heerenveen heeft tegen het kappen een bezwaarschrift ingediend. Niet omdat we tegen de kap van bomen in het algemeen zijn, maar wel vanwege dat dubieuze besluit in deze. En er zijn alternatieven. Zo is het mogelijk de leiding te verleggen naar de andere kant van de weg. We hebben trouwens dit geval in Gersloot dan wel uitgekozen maar eigenlijk zijn we tegen het hele kapbeleid van de gemeente en we zagen hier een prima aanleiding om dat beleid aan de orde te stellen.

Zo vinden wij dat tot de kap van zeventig gezonde bomen niet door twee ambtenaren van de gemeente mag worden beslist zoals nu beleid is. Zeker niet als de gemeente zelf belanghebbend is zoals in dit geval. Wij vinden ook dat er bij de kap van zoveel bomen (en er staan momenteel nog grotere kapprojecten op de plank) van een zeker publiek belang gesproken kan worden en dat de beslissing tot kap terugverwezen dient te worden naar besluit in de gemeenteraad. Daarnaast hebben wij bezwaar tegen de verruiming van de kapnorm die sinds vorig jaar is ingevoerd. Als een boom tot vijfentwintig centimeter dik is op een meter vijftig hoogte, mag er nu zonder vergunning worden gekapt. Met deze verruiming van de norm zie je in de praktijk dat de gemeente zichzelf een prima wapen heeft verschaft om her en der prachtige boompjes van de aardbodem te vegen omdat ze in de weg staan.

De bezwaarschriftencommissie heeft ons bezwaarschrift afgewezen. Niet op grond van inhoudelijke argumenten maar op grond van een juridische goocheltruc. Ons bezwaar is niet gegrond verklaard omdat wij in Heerenveen niet erkend worden als representatief voor de SP. Bovendien heeft de SP niet nadrukkelijk in haar statuten staan dat ze opkomt voor de belangen van bomen. De SP komt – aldus de commissie en ook de statuten – op voor een menselijker wereld. En daarom dus niet op geldige gronden voor bomen.

Alsof een menselijke wereld zonder bomen mogelijk zou zijn. Zonder bomen, vogels en flora/fauna in het algemeen is een menselijker wereld totaal ondenkbaar, geachte commissie. Moeten wij als politieke partij nu speciaal een stichting gaan oprichten om de belangen van flora en fauna te mogen gaan dienen? Wij zien in de besluitvorming van de commissie het zoveelste bewijs dat democratie blijkbaar aan verloedering onderhevig is. Hier wordt een politieke partij op oneigenlijke argumenten monddood gemaakt. Niet op grond van argumenten maar op grond van een goedkope truc.